ΑΡΧΙΚΗ

Κυριακή 28 Μαΐου 2017

Λογοτεχνία

Απουσία

Η απώλεια ενός ανθρώπου που γίνεται εμμονή. Η παρουσία ενός ανθρώπου που δεν είναι πλέον κοντά σου και σου είναι απαραίτητη. Στο μέλλον μπορεί να γίνεται να ξαναζήσεις στιγμές με τον άνθρωπο αυτό αλλά δεν θα είναι το ίδιο ποτέ, δεν θα είναι το ίδιο γιατί ξέρεις πως αυτός ο άνθρωπος έχει φύγει και δεν είναι πια κοντά σου, και με το να προσπαθείς να τον επαναφέρεις κοντά σου με διάφορους τρόπους δεν οδηγεί πουθενά παρά μόνο στο να μη μπορέσεις ποτέ να προχωρήσεις με τη ζωή σου.
Το καλύτερο είναι να προχωρήσεις σιγά-σιγά στη ζωή σου και όχι να μένεις φυλακισμένος στις σκέψεις σου και στο παρελθόν. Όσο δύσκολο και να είναι αυτό, με τον καιρό θα το ξεπεράσεις. Αλλά με το να μη θες να βοηθήσεις τον εαυτό σου να προχωρήσει, θα γίνεις κι εσύ ο ίδιος χειρότερα. Κλείνεσαι στον εαυτό σου, στις σκέψεις σου, στις αναμνήσεις, τρελαίνεσαι. Μένοντας στο παρελθόν δεν πρόκειται να δεις ποτέ το μέλλον με αισιοδοξία γιατί θα εξακολουθείς να γυρίζεις πίσω στο παρελθόν. Θα θες να γυρίσεις το χρόνο πίσω, να ζήσεις ξανά κάποιες στιγμές μαζί με αυτό το πρόσωπο. Αλλά δεν καταλαβαίνεις ότι με αυτό καταστρέφεις τον εαυτό σου μόνο. Με το να ξυπνάς συνέχεια τις αναμνήσεις μέσα σου, δεν θα μπορέσεις ποτέ να πας μπροστά και θα μείνεις μια ζωή φυλακισμένος.


Ελένη Ανδρή

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου